Rak skóry jest u ludzi rasy białej jednym z najczęściej występujących nowotworów stanowiącym około 30% wszystkich nowotworów złośliwych. Większość tego typu nowotworów rozwija się w obrębie odsłoniętych części ciała, a częstość występowania jest najwyższa u osób pracujących na wolnym powietrzu (rybacy, rolnicy) jak również u ludzi lubiących się opalać. Może on również występować na skórze osłoniętej, w okolicy narządów płciowych lub kończyn dolne.
Przyczyny
Głównym czynnikiem sprzyjającym powstawaniu raka skóry jest:
ekspozycja na słońce, szczególnie na promienie UV
narażenie na działanie środków chemicznych, takich jak arsen, węglowodory, herbicydy, środki grzybobójcze, pochodne ropy naftowej, syntetyczne środki przeciwmalaryczne
palenie tytoniu (rak wargi)
przewlekłe miejscowe drażnienie skóry (przetoki, przewlekły zastój żylny)
zanik skóry w przebiegu tocznia
złuszczenie naskórka
rogowacenie starcze
promienie jonizujące
zakażenie wirusem papilloma
Leczenie
Podstawowym sposobem leczenia raka skóry jest chirurgiczne usunięcie guza zarówno postaci wczesnych jak i zaawansowanych. Usunięcie guza powinno zostać wykonane z marginesem 3-5mm zdrowych tkanek wokół guza oraz do 10 mm jeżeli zmiana charakteryzuje się dużą dynamiką wzrostu.
W leczeniu raka skóry stosuje się również kriochirurgię z użyciem płynnego azotu, która ma szczególne zastosowanie w przypadku zmian przedrakowych.
Częstym sposobem wycięcia guza, stosowanym głównie w przypadku wznowy miejscowej oraz w przypadku zmian twardzinopodobnych o niewyraźnych granicach jest metoda sposobem Mohs'a polegająca na wycinaniu warstwowym, gdzie wszystkie warstwy są badane histologicznie aż do uzyskania marginesu zdrowej tkanki.
W przypadku przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych leczenie polega na wycięciu zajętych regionalnych węzłów chłonnych dla danego umiejscowienia raka skóry.