Krzesło inkwizytorskie - stosowane było w Europie Środkowej, zwłaszcza w Norymberdze i Fegensburgu, gdzie stosowano je do roku 1845 podczas regularnych przesłuchań sądowych. Oskarżonego sadzano nago w taki sposób, iż każdy najmniejszy nawet ruch powodował wbijanie się kolców w ciało. Na łonie kobiet często dla dodatkowego obciążenia kładziono około pięćdziesięciokilogramowy kamień. Torturę prowadzono przez wiele godzin. Częstokroć kat zwiększał dodatkowo cierpienia nieszczęśnika chłoszcząc jego członki, szarpiąc ciało kleszczami, miażdżąc palce lub używając innych jeszcze technik. Krzesła miały różne wymiary, kształty i fantastyczne odmiany.
Powszechnie nazywane krzesłem czarownic. Niektóre egzemplarze wykonane zostały z żelaza umożliwiającego ich podgrzewanie, znany jest na przykład model z miejscowości Offenburg z wbudowanym paleniskiem. Dla zwiększenia bólu podejrzanych o czary chłostano ich, miażdżono im ręce, szarpano ciało kleszczami, jak również przytwierdzano ich do fotela za pomocą okucia i śrub powodujących wbijanie się kolców w ciało.
.
__________________
Szaleństwo jest jedyną rzeczą, której można zaufać.
"..Bywają chwile, kiedy nawet dla trzeźwych oczu rozumu świat naszego nieszczęsnego człowieczeństwa staje się podobny do piekła; atoli wyobraźnia ludzka nie może, jak Carathis, badać bezkarnie wszystkich jego czeluści..."
Krzesło inkwizytorskie
. 
Wygląd liniowy
